iz bırakan kitap cümleleri

t:kitabin akisinda onemli etkileri olan, genellikle aforizma olarak kabul edilebilecek cumlelerdir. ya okurken alti cizilir ya da not alinirlar. kimi zaman bir cumledir, kimi zaman ise komple bir paragraf.. "tanrim, bana degistiremeyecegim seyleri kabul etme gucu, degistirebilecegim seyleri degistirme cesareti ve bu ikisi arasindaki farki anlayabilme sagduyusu ver." marlo morgan - bir cift yurek

"sınanmadığımız bir acı üzerine konuşmak her zaman kolaydır." demiş tarık tufan abimiz.

"-fakat allah kahretsin! insan anlatmak istiyor albayım, öyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor, tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? -yok. -peki abayım. ben de susarım o zaman. gecekondumda oturur anlaşılmayı beklerim. fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size, nasıl, kim bilecek insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılancağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan. bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım." kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor

"bir kadının kaderi, sevdiği adamın ihaneti ile sevmediği adamın sadakati arasında çizilir." demiş tolstoy.

bulutlar zaten yıldızlara intihar ipi takmış ölüler." "efendim?" "bulutlar, ölü." "nereden çıkardın bunu?" "tavan benim. ben karar verdim. gün boyu ölü varlıkları tavanda sallanıyor işte..." "peki... gri bulutlar?" "ölürken pişman olanlar." "yağmur?" "ölürken pişman olan bulutların ağlaması..."

“her insan kendisi olması karşılığında topluma bir bedel öder. az ya da çok ama mutlaka bir bedel... kimse bedelsiz kendi olamaz. bu bedel çoğu kez yalnızlıktır.”

kitap gibi kızdı bıraktığı tek iz gülüşü..

bütün hayvanlar eşittir ama bazıları daha eşittir (bkz: hayvan çiftliği)

-ben ölünce beni onun gamzesine gömün olric. -siz öldükten sonra gülecekse külleriniz okyanusa daha cok yakışır efendimiz.

-daha çok anlat. +hoşuna gidiyor mu? -çok. elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum. +bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz? -gider gibi yaparız.

bir kadın, sevdiği adamın bir başka kadın tarafından mutlu edildiğini görmektense, onu can çekişirken görmeyi tercih eder. (vadideki zambak- balzac)

belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz; ama daha derinlere inin... sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil. (nietzsche ağladığında, ırvın d . yalom)

"bir insanın başka fırsatları olmasına rağmen onları reddedip sürekli aynı kişiyle sevişmek istemesine, bu mutluluk verici duyguya aşk denirdi." - masumiyet müzesi, orhan pamuk

''iyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.'' sabahattin ali- i̇çimizdeki şeytan

"biliyordum ki, toprak katı ve tabiat zalimdir ve insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır. evet, bilhassa en az sevimli olanıdır." -yaban

sorarlarsa ''ne iş yaptın bu dünyada?'' diye, rahatça verebilirim yanıtını: yalnız kaldım. kalabildim! altı milyar insanın arasında doğdum. ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından.

"i̇nsanlık tarihi, isteklerin korkuya yenik düşmesinin ve garanti arayışlarına feda edilmesinin örnekleriyle doludur. oysa istek ve korku hep var olmuş, garanti ise hiç olmamıştır." (bkz: büyü dükkânı)

ortadoğuda kızlar kadın doğar, ecellerinden önce ölürler. ilk yemeği anasının memesinden gelen ve yediği çanağa tükürmekte sakınca görmeyen erkek. o kadar çok kadın gömer ki toprak bile artık dişidir. bu yüzden toprak ana diye bilinir. diri diri gömüle gömüle toprağı bile kadın yapmışlardır. bu yüzden verimsiz ve çoraktır; buna da kadının intikami denir. hakan günday - ziyan

— Çok çekmişsin be abi, dedi usulca. — Boşver, dedim. Düşününce öyle geliyor da, yaşarken yaşadık gitti işte. Hamdi Koç - Çıplak ve Yalnız

denemek, kimi zaman hatadır, denemeye hiç kalkışmamak, her zaman hatadır. -sandman

"bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi. her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile.. ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. canı sıkılıyordu, hepsi bu. insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu." (bkz: albert camus) (bkz: düşüş)

"Boşuna heveslenmemekte yarar var, insanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir." Gecenin Sonuna Yolculuk, Louis Ferdinand Celine

Taaa orta okul yıllarımda okuduğum Karçiçeği isimli romandan hafızama kazınandır. --- spoiler --- hataların telafisi olur, fırsatların kazası olmaz --- spoiler ---

sevebilirdim belki onu, sevmenin ne demek olduğunu bilseydim eğer.

“ve öyle sanıyorum ki, beni ölüm döşeğimden çağırsaydın bile, yataktan kalkıp seninle gitme gücünü toplardım.” -Zweig

Ben siyahtım ve beyazdım. Iyiydim ve kötüydüm. Bir gülümseme ve bir gözyaşıydım. Kişiliğimin yerine oturmadığının farkındaydım. Ya göründüğün gibi ol Ya olduğun gibi görün nasihatini hiçbir zaman yerine getirememiştim. Umursamazın teki gibi görünürdüm ama en ufak bir ayrıntıyı bile karşıma oturtup saatlerce o ayrıntıyla tartışırdım.

Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor? (bkz: beyaz geceler) (bkz: Dostoyevski)

"Bu yorgun saatlerde değil, gün ışığının tazeliğinde sev beni. Bu gece değil, yarın sabah öp beni." (bkz: Yekta Kopan)

”Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.” Oğuz Atay, tutunamayanlar

Alışkanlıklar köleliğin farklı bir biçimidir. Denemeler/Michel Die Montaigne

Kimse sana ne olduğunu söyleyemez çünkü ölçek şudur: Kim olursan ol. Ne olursan ol. Ne zaman, nerede ve nasıl olursan ol. Her zaman senden daha büyük ve daha küçük bir şey vardır. Senden daha hızlı bir şey. Ve senden daha yavaş bir şey. Daha eski daha yeni daha hafif daha ağır daha parlak daha koyu. Ne olursa... Sana göre fazla büyürse, dedi, çok fazlaymış gibi gelirse. Uzaklaş. O zaman çok ufak gelecektir. Çok uzak ve anlamsız.

'Seni seviyorum çünkü...' 'Hiçbir şey söyleme,' diye sözünü kesti. 'İnsan sevdiği için sever. Aşkın hiçbir gerekçesi yoktur.' Simyacı ,Paulo Coelho

Bütün sevgilerini, zaten sahip oldukları çocuklara verip tüketen ana-babaların, yeni çocuk yapmalarına izin verilmemelidir.

Fakat, allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım. Öyle budalaca özleme kapılıyor, bir yandan da hiç konuşmak istemiyor, tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? — Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturup anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden nasıl bulup anlayacaklar beni, sorarım size, nasıl kim bilecek insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan. Bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım. (bkz: Tehlikeli oyunlar) (bkz: Hikmet)

Bu oda karanlık. Lakin yalnız bugün değil, her zaman böyle karanlık. Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok. Ben burada yalnızlığı bardak bardak içiyorum. Ve ihtiyar kanepelerle konuşmak istediğim zaman, onlar artık bana anlatacak yeni bir şey bulamıyorlar. Sen bu odaya hiç görülmemiş bir şey gibi geldin. Bu sarı duvarlar, bu yıllanmış eşyalar seni bir daha unutamazlar. Bana her gün senden bahsedeceklerdir. Onlar da benimle beraber seni arayacaklar, buraya her girişimde sorucu gözlerle bakarak, “Nerede o?” diyeceklerdir. Tahmin etmiyorum ki senin bulunduğun yerler buradan daha aydınlık olsun. (bkz: Sabahattin Ali) Yanlış hatırlamıyorsam da, Değirmen Yazmasam çatlardım.

Bütün hayvanlar eşittir, ama bazı hayvanlar öbürlerinden daha eşittir. Hayvan Çiftliği

"Yalnız kalmayı seviyor musun?" diye sordu. "Hayır. Kimse yalnız kalmayı sevmez. Ama yalnızlıkla yaşamayı öğrendim." Adınla Çağır Beni, Andre Aciman

“O yıl on yedi yaşındaydım; masadakilerin en genci ve söylediği şeyler en dinlenmeyen kişi ben olduğumdan, mümkün olan en az sözle çok fazla şey anlatma gibi bir alışkanlık edinmiştim.” Adınla Çağır Beni, Andre Aciman

Kitap okuyanlar gizlenen insanlardır. Kim olduklarını gizlerler. Gizlenen insanlar kim olduklarından her zaman hoşlanmazlar. Adınla Çağır Beni, Andre Aciman

insanlar arasında en aklı kıt kişi, kendinden daha zayıf ve çaresiz olana zulmedendir

Aşk, zirveye tırmandığın anda ölmek, en derine daldığın anda boğulmak, mutlu olduğun anda edebi huzura veda etmektir. Aşk güvenliğini tehtit eden fakat silahsız biricik cesarettir. O yüzden de, "aşık mısın? " diye sorulduöu insan ürkütür. Haşmet Babaoğlu Haydi Kıralım Hayallerimizi

Bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. Biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı. (bkz: Az - Hakan Günday)

“Yaşadıklarının bir düş olduğunu hissetti yalnızca; mutluluk ya da mutsuzluk, insanlar ya da yalnızlık, geçmiş ya da gelecek bir düştü. Arzuladığı hiçbir şey yoktu artık. Böyle bir anda suskunlaşmak - ölmek bu herhalde, diye acıyla düşündü.” Kızıl, Stefan Zweig

Başımdan geçen böyle bir olayın anısı, konuşmam sırasında bütün şiddetiyle üzerime çöktü. Mendili gözlerime tutup onlardan uzaklaştım, ancak Lotte’nin gidiyoruz diye seslenişi beni kendime getirdi. Her şeyi çok fazla ciddiye aldığım konusunda yolda beni eleştirdi; bu yüzden perişan olacağımı, kendimi korumam gerektiğini söyledi! - Ah meleğim benim! Sırf senin için yaşarım ben. Johann Wolfgang Von Goethe - Genç Werther’in Acıları

“Hep yarım kaldım, hiç tam doymadım, tam bağırmadım, tam dokunmadım. Bıçak ruhumda dehşet bir fısıltı gibi ilerledi ve ben tam ortamdan yarıldım. Ruhuma bir hayat yakıştıramadım.” (Sayfa 13) TOL, Murat UYURKULAK

"Tanrı yok sayar dünyayı, ben yok sayarım Tanrı'yı! Var olan yalnız hiçtir şu dünyada, sen çok yaşa hiç, sen çok yaşa!"

“when i really worry about something, i don’t just fool around. i even have to go to the bathroom when I worry about something. only, i don’t go. i’m too worried to go. i don’t want to interrupt my worrying to go.” (bkz: the catcher in the rye)

“önceleri müthiş bir hevesle acılarımızı paylaşacak insan ararken etrafımızda, şimdi kimseler soru sormasın istiyoruz.” (bkz: Tesirsiz parçalar)

"Bu çağda, bilgeliğin okulunda, gösterişli budalalar paçavralar içindeki azizlerden üstün tutuluyor!" İngiliz bir yazara aitti ama ad hatırlamıyorum.